Toen we deze avond vertrokken om te wandelen, zagen we dat Tessa een 100m voor ons met haar baasje Bart aan het wandelen was. Tessa is een jonge Akita Inu van nog geen jaar oud. Ze is, op zijn minst gezegd, een zeer onstuimige dame. Beau heeft het helemaal niet begrepen op Tessa. Waarom weten we niet precies. Misschien vindt Beau het niet fijn dat Tessa zo enthousiast en springerig is.
Beauke ving al snel het spoor van Tessa in haar neus en begonnen te trekken, piepen, knorren en snuffelen dat het een lieve lust was. En ik maar kijven dat ze niet mocht trekken, blijven staan tot Beau ook bleef staan en niet meer trok. Maar niets hielp. Beau moest en zou Tessa inhalen om haar eens lekker uit te kafferen (lees: keihard tegen haar blaffen :-) ).
Plots zagen we dat Bart en Tessa terug onze kant uitkwamen. Oeioei en Beauke was al zo strijdlustig!
Bart zit in een rolstoel. Dus als hij ons kruist, moet hij aan de kant, zijn remmen goed vastzetten, zich schrap zetten en Tessa haar lijn goed kort en stevig vasthouden. Want Tessa is dol op Fien en wil kost wat kost naar haar toe om haar te overladen met likjes en speelse beetjes in haar oren. Beau die wil dan weer kost wat kost bij Tessa geraken om haar eens goed op haar plaats te zetten. Een heel gedoe dus. We hebben dus maar snel dag tegen Bart gezegd en zijn dan verder gelopen. Wel een beetje spijtig dat we niet bij hem konden staan en een praatje maken, want het is een sympathiek persoon. We kunnen gewoon niets zeggen, want Tessa en Beau blaffen om het luidst. En als zij zwijgen, stookt Fien hen wel op door eens lekker te gaan blaffen. :-).
Nadien was Beauke gerust en heeft ze gezellig gewandeld zonder te trekken en piepen.
Toch grappig dat Beau zo reageert op Tessa. Want voor de rest is ze de vriendelijkheid en goedheid zelve.
Groetjes
Hendrikje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten