Beauke bijna genezen

Even een paar foto's om te tonen dat Beauke haar wonden bijna genezen zijn.

Vandaag hebben de dames een nieuwe lekkernij ontdekt: een varkensoor (gedroogd weliswaar). Ze vonden het bijzonder lekker!

Groetjes

Hendrikje

Update aanval Beauke

Gisteren heeft de wijkagent gebeld. Ze zijn langs geweest bij de eigenaar en hij is naar het politiebureau moeten komen. Hij heeft een serieuse verwittiging gekregen. Hij moet zich aan de letter van de wet houden en er voor zorgen dat zijn hond niet op straat kan. Indien er nog problemen zijn, wordt de hond bij hem weggehaald. Hij moet ook alle kosten verbonden aan de aanval betalen (130€ in het totaal zou hij op onze rekening moeten overschrijven).
De buren hebben de laatste dagen de hond niet meer in de tuin of op de oprit gezien.
De eigenaars wonen maar tijdelijk in bij de moeder van de vrouw. Die laatste heeft trouwens van de politie moeten horen wat er gebeurd was. Zij was die avond niet thuis. Volgens de buren was ze daar zeer boos om en heeft ze tegen haar dochter en schoonzoon flink van haar oren gemaakt.
Ik hoop dat de combinatie politie, boze (schoon)moeder en 130€ kosten voldoende zijn om hun hond binnen te houden...
Volgens de politie kunnen we er gewoon terug rustig voorbij wandelen, maar wij wachten toch liever tot ze terug weg zijn...

Intussen gaat het prima met Beauke. De wondjes genezen goed. We zijn gisteren nog bij de dierenarts geweest en alles ziet er zeer gunstig uit. Alle zwellingen zijn weg, alsook de blauwe plekken en de bijtwonden zijn helemaal dicht. Gelukkig voor ons Beauke!

Groetjes

Hendrikje

Slimme Beauke

Ons Beauke dat is echt een slimme madam. 
Wanneer de baas een nieuwe TV koopt, leest zij alvast de handleiding voor hem.



De lettertjes waren wel heel klein om te lezen of misschien heeft Beauke een brilletje nodig Even dichterbij gaan zitten...

Ook op vlak van aan eten te komen is Beauke een slimmeke hoor. Ze kan de stoel verschuiven om op de tafel te raken en daar iets te ratten. Maar ze kan ook heel goed aangeven wanneer het etenstijd is en dat doet ze zo:
[img][/img]

Groetjes

Hendrikje

_________________

Pralissimo op bezoek

Toen we onze vriendjes voorstelden hebben we met opzet één van onze vriendjes verzwegen en dat is Pralissimo. Zij is een Franse Buldog van 5,5 maand oud. Een echte durfal, maar ook een dikke vette flos! We wisten dat ze gisteren op bezoek gingen komen en dat we dan veel over haar konden vertellen.

Toen we vorige week bij Pralissimo thuis waren was ze nogal wild en was Fien een beetje bang van haar. Maar vandaag kwam ze op ons terrein en was zij een stuk rustiger en Fien een stuk zelfzekerder.
We hebben een leuke dag gehad. Pralissimo voelde instinctief aan dat er iets mis was met Beauke en heeft haar vooral gerust gelaten. Maar met Fien heeft ze veel gespeeld en veel plezier gemaakt.

Hey Pralissimo, fijn dat je er bent. Kom ik zal je onze tuin tonen.

Dit is ons gras. Hier kan je lekker op zitten.


Of je kan er lekker aan snuffelen


Dit is onze haag, daar verstoppen wij ons soms achter om het vrouwtje te plagen. Ze roept dan op ons omdat ze ons niet ziet, maar wij blijven stil achter de haag. Dan moet ze ons komen zoeken. Dat is altijd lachen geblazen wanneer we haar zo foppen.


Kom, we verstoppen ons achter de ligstoel, dan kunnen ze geen foto's meer van ons maken...


Gaan we tikkertje spelen? Jij bent hem Pralissimo!!!


Haha Fien, ik heb je kunnen pakken. Nu ben jij hem!


Van al dat rennen en spelen word ik moe. Ik ga wat uitrusten hoor Fien.


Ok, dan ga ik even bij mijn baasje op schoot zitten en kijken of er nog iets van de tafel te ratten valt...


Wat een leuk kussen hebben jullie zeg. Ik ga dat eens uitproberen...


Arme Beauke, is jouw oortje al wat beter? Ik zal er een kusje op geven.


Je hebt gelijk Beau, die vloer is lekker koel!


Ik, Beauke, was gisteren nog altijd wat suf van de pijnstillers die ik krijg. Ik heb veel gerust en geslapen. Gelukkig hebben die twee andere dames mij een beetje met rust gelaten en waren ze heel lief voor mij.
Nona, Bompa, nonkel Daan en tante Tamara hadden met mij te doen en hebben mij extra veel geknuffeld.

_________________

Beauke aangevallen

Beste blogvolgers

Vorige vrijdag is ons iets overkomen wat elke hondeneigenaar vreest. Op onze dagelijkse wandeling is ons Beauke, zomaar, om geen reden, aangevallen door een Staffordshire (zijlijn van de Pitbull). We liepen rustig te wandelen op de straat, met onze honden kort aangelijnd. We kwamen voorbij een oprit en daar stonden twee mannen en een vrouw te praten. Bij hen stond een Staffordshire, zonder lijn en zonder halsband aan. Die zag onze dames en is de straat over gerend en heeft Beauke aangevallen. De eigenaar heeft hem nog terug willen roepen, maar de hond luisterde niet.
Die arme Beau (noch Fien) had niets gedaan, niet gegromd, niet geblaft, niets... Beau is direct onderdanig gaan liggen en jankte van de schrik en van de pijn. Normaal zou een niet-agressieve hond dan moeten lossen, maar dit mormel verpinkte niet en bleef Beauke in de beet houden.
Robby heeft op de Staffordshire geschopt, getampt en geslagen, maar dat beest loste niet. De eigenaar is naar ons toe gerend en is op zijn hond gaan liggen om hem te fixeren. Hij heeft met zijn volle vuisten op de schedel van zijn hond zitten slaan, maar ook dat hielp niet. (een mens zou na al die stampen en slagen ver in coma liggen, maar de hond verkrimpte niet) De eigenaar heeft samen met Robby de muil van zijn hond proberen te openen om Beauke te bevrijden, maar de Staffordshire was sterker dan de twee volwassen mannen. De eigenaar heeft dan zijn vrouw opgedragen een emmer water te halen.  Voor ons leek het minuten lang te duren eer zij terug was. Ze goot het water stilletjes in de muil van de Staffordshire en toen liet hij eindelijk los omdat hij het gevoel kreeg te verdrinken.
Ik heb heel de tijd hysterisch staan schreeuwen. Je voelt je zo machteloos. Jouw lieve en brave hond wordt zo brutaal aangevallen en je kan niets doen... Fien die stond met de tanden bloot te blaffen naar de Staffordshire alsof ze hem wou zeggen dat hij onmiddellijk haar vriendin moest loslaten!  Iedereen die Fientje kent weet hoe een bange wezel ze kan zijn, dus ze moet dan wel héééél boos geweest zijn.
De eigenaar had nadien zijn hond bij het nekvel vast, maar had hem duidelijk nog steeds niet onder controle. Ik heb dan tegen Robby gezegd dat we door moesten stappen, want dat hij anders opnieuw zou aanvallen. De eigenares is naar mij toe gekomen en sprak het volgende idiote zinnetje uit "je bent precies een beetje geschrokken"  Ja, nee zeker !!!! Ik heb haar toegesnauwd dat ze een poort moest kopen en dat we haar de rekening wel zouden brengen. Ze zei dat ze de onkosten voor de verzorging van Beau zouden vergoeden. Robby heeft dit ook aan de eigenaar gezegd, maar die reageerde mompelend...
Intussen stond heel de buurt op straat en de omstaanders gaven duidelijk te kennen dat er gebeurd was wat ze al een paar weken vreesden...

We waren gelukkig in de straat van onze dierenarts en zijn daar onmiddellijk gaan aanbellen. Nathalie heeft meer dan een uur met Beauke bezig geweest. Beau had een gat in haar oor, een diepe tandwonde in de kaak en overal schrammen en kneuzingen aan de linkerkant van haar kopje. Nathalie heeft Beauke rond de wondjes geschoren, de wonden gereinigd met zuurstofwater (dat is een zeer onaangenaam gevoel en Beauke vond dat alles behalve leuk), haar een spuit antibiotica en een spuit pijnstiller en ontstekingsremmer gegeven. Normaal doen ze een hond in slaap voor een dergelijke verzorging, maar omdat ons Beauke zo een brave hond is, vond de dierenarts dat niet nodig. Robby en ik hebben haar goed vastgehouden en zo ging het wel. Om maar aan te tonen hoe goedaardig ons Beau is: de behandeling was zeer vervelend en moet veel pijn gedaan hebben, maar Beauke heeft niet één keer gehapt of gegromd naar ons of Nathalie. Zo flink dat ze was!
Beauke moet vijf dagen pijnmedicatie krijgen en 14 dagen antibiotica. De wonden moeten we tweemaal per dag ontsmetten.
Uiteraard was Beauke een beetje in shok en Fien ook trouwens...
Al bij al hebben we geluk gehad. Een beetje hoger en die hond had in haar oog gebeten en een beetje lager zou hij in haar hals gebeten hebben. De dierenarts heeft wel drie keer gezegd tegen Beauke dat ze geluk heeft gehad.

Ik heb diezelfde avond met de buren van de hond gebeld. Blijkbaar wonen of verblijven de eigenaars sinds een maand bij de moeder van de vrouw (vandaar dat we die hond in de 2,5 jaar dat we langs daar wandelen nog nooit gezien hadden). De hond heeft in die maand al drie honden aangevallen, waaronder de beagle van een buur.
De andere buren hebben vier kinderen en zijn bang dat de hond hun kinderen zal aanvallen.
We hebben zaterdag klacht ingediend bij de politie. We hadden foto's van Beauke haar verwondingen bij. De wijkagent vond dit een zeer ernstige zaak. Vandaag gaan ze op het wijkbureau overleggen wat ze gaan doen. In het beste geval worden de eigenaars verplicht hun tuin (die vooraan niet afgesloten is!!) af te maken en hun hond een muilband aan te doen wanneer hij buiten komt. In het slechtste geval kan bevolen worden om de hond te laten inslapen. Dat laatste is voor ons niet nodig, want die hond is eigenlijk ook het slachtoffer van een slechte opvoeding en een slechte baas.

Intussen wandelen wij niet meer langs daar. We nemen nu een andere weg. We willen geen 2de keer oog in oog staan met die hond.
Gelukkig geneest Beauke spectaculair goed en heeft ze ook geen trauma overgehouden aan het voorval. Ze gaat nog steeds even graag wandelen, is nog altijd blij en speels wanneer we één van haar hondenvriendjes tegenkomen en blaft naar de honden die ze daarvoor ook al niet moest hebben. We hadden haar juist met veel moeite geleerd om een tweetal keer te blaffen naar een hond die ze niet moet en dan te stoppen. We dachten dat we op dit vlak terug van nul zouden moeten herbeginnen, maar dat is niet zo. Fien was zaterdag nog wat uit haar gewone doen, maar die is nu ook helemaal de oude.
Beauke slaapt wat meer door de zware pijnmedicatie die ze krijgt, maar voor de rest eet, speelt, waakt en knuffelt ze als vanouds... Gelukkig maar!

De politie gaat ons nog contacteren om ons te laten weten welke maatregelen er tegen de hond en vooral tegen zijn eigenaar gaan genomen worden. De eigenaars moeten sowieso opdraaien voor alle kosten verbonden aan de aanval.

Ik plaats een paar foto's van vlak na de aanval en dan van twee dagen later. Ze zijn wel niet voor gevoelige ogen bestemd!!!

Twee dagen later ziet het er al stukken beter uit.  Beauke verkeert immers in tiptop conditie en Beagles zijn een ras dat zeer snel geneest.
Het gat in haar kaak is bijna dicht en dat in haar oor ook.

Zodra we weten wat er tegen de eigenaar gaat ondernomen worden, zet ik het op de blog.
We hebben niet alleen klacht ingediend omdat we zo boos en aangedaan zijn over wat er met ons Beauke gebeurd is. We willen ook voorkomen dat deze hond, die zomaar de straat op kan als hij dat wil, een kind zou aanvallen of een ander hond zou doodbijten. We vinden het enerzijds zeer erg dat we dit moeten doen, maar anderzijds heeft de eigenaar tegen één van de buren gezegd "na 100 keer word je dat wel gewoon". De hond was dus wel degelijk niet aan zijn proefstuk toe en de eigenaar heeft totaal geen controle over zijn hond en realiseert zich niet wat zijn hond voor schade aanricht. Ze hebben intussen ook geen contact met ons gezocht om de vragen hoe het met Beau gaat en of ze kosten kunnen vergoeden. Ze trekken er zich duidelijk niets van aan.

Gelukkig weten we dankzij Ozzy, de aanhankelijke Staffordshire van Robby zijn nicht en haar man, dat het wel degelijk lieve honden kunnen zijn. Het is echter allemaal een kwestie van een consequente opvoeding en baas te hebben. Dat is bij Ozzy wel degelijk het geval, maar bij deze Staffordshire spijtig genoeg duidelijk niet...

Groetjes

Hendrikje

Onze vrienden (en vijanden...)

Vandaag was onze bazin in de weer met emmer, spons, swiffer duster, stofzuiger, dweil en nog meer van die poetsdingen.
Wij hebben ons dan maar een dagje van luieren toegemeten. Eerst lag Beauke op de zetel te snurken en Fien buiten op haar kussen, maar dan is Fien gezellig bij Beauke in de zetel gaan liggen. We hebben samen een zalig dutje gedaan:

Nadien hebben we slaapplaatsdans gehouden: Beau in de zetel en Fien op haar kussen; Beau in de mand en Fien in de zetel, Beau op het kussen en Fien in de mand en zo gingen we gezellig door...

De bazin heeft mij, Fien, wel erg bang gemaakt. Ik haat sowieso al ladders. Daar ben ik echt bang van... Maar nu had ze die tegen de tafel gezet en is hij vlak voor mijn snoet omgevallen. Dat was schrikken zeg. Ik was helemaal mijn kluts kwijt. Ik heb toch even bij de bazin op schoot gezeten om te bekomen.
Dat hebben mijn baasjes trouwens van een echte dierenpsycholoog geleerd: als ik heel bang ben, moeten ze mij stevig tegen zich aandrukken en niets zeggen. Zeker niet sussen. Dan voel ik mij veilig en gaat de angst over. Ik mag wel niet beloond worden als ik bang ben, want daar word ik alleen maar banger van...

Vandaag gaan we een paar van onze dierenvriendjes aan jullie voorstellen.

Eerst en vooral hebben we Lien en Naika. Die hebben jullie gisteren al gezien op de foto's van de wandeling.
Ze zijn onze beste vriendinnen. Ze kunnen héééél hard rennen!
Het zijn dan ook Whippets. Ze lopen zelfs wedstrijden. Naika (de zwarte) kan als de beste rennen, maar nu heeft ze haar teen pijn gedaan en mag ze een paar weken niet rennen. Dat vindt ze maar niks.
Lien is vorige week 7de geworden op het Belgisch Kampioenschap. Dat vinden wij toch straf hoor!
We zien Lien en Naika bijna dagelijks. Al van ver beginnen we naar elkaar te lopen om dat even gezellig te spelen met elkaar terwijl ons baasjes een praatje maken.

Fien die heeft nog een dikkere (letterlijk en figuurlijk ) vriend. Zijn naam is Pickels en hij is een Westy. We hebben spijtig genoeg geen foto van hem, want we zien hem de laatste tijd niet zo veel meer.
Beauke: Fien en Pickels zijn een beetje verliefd...hihihi .


Dieu is een hele mooie kortharige Duitse Staander van 1 jaar. Hij woont achter ons. Hij is al mee met ons gaan wandelen. Hij is leuk, maar soms een beetje uitbundig en dan moet Beauke hem even tot de orde roepen.


We hebben nog een paar andere hondenvrienden: Andri en Fauke twee Labradors (die gaan vaak samen met Pickels wandelen), Duck de Jack Russell die twee huizen verder woont (wel een wildebras, maar we vinden hem wel leuk) en Gorki een Briard. Die is wel grappig hoor, want hij heeft soms een speldje in zijn haar en dat voor een jongen... . Hij blaft en kwispelt dat het een lieve lust is wanneer hij ons ziet. Hij is zelfs een keertje ontsnapt en stond plots vlak voor de baas en ons. De baas dacht "och jee, die gaat fout". Maar nee hoor, Gorki snuffelde gewoon even aan ons en deed niets. Ha nee, want hij is onze vriend



Dan zijn er nog Velka (een paard) en Kasper en Polly (twee pony's).
Die vinden we best wel aardig. Fien is wel een beetje bang van paarden. Ze heeft al tweemaal aan de schrikdraad gehangen rond de weide en nu denkt ze dat het paard haar pijn heeft gedaan. Gevolg: een nieuwe angst voor Fien: paarden

Dit zijn Kasper en Velka

En dit is Polly


En dan is er nog Jef, de kater van de overburen. Die vinden wij best wel leuk, maar hij ons niet. Misschien komt dat omdat we altijd dolenthousiast naar hem toe lopen...


Tot slot hebben we bij ons thuis nog een paar kippen (6 om precies te zijn) en een haan. Daar zouden wij eens graag op jagen!!!!!

Maar dat mag niet van de baasjes en daarom mogen wij onder geen beding in het kippenhok komen. Jammer zeg...

We hebben momenteel ook vier kuikens.
Modja is het oudste kuiken, hij (of is het een zij???) is vijf weken oud. Onze bazin heeft hem Modja genoemd omdat Modja één betekent in het Swahili en Modja is het allereerste kuiken dat bij ons in het kippenhok geboren is. Zijn mama heet Yvon.

De andere drie kuikens zijn twee weken oud en heten Kwik, Kwek en Kwak. Hun mama noemt de bazin de Zwarte Matang (omdat zij en haar ander zus, de Bruine Matang een beetje gemeen zijn). Niemand mag dicht bij de kuikens komen, want anders wordt de Zwarte Matang heel boos. De bazin zegt dat dat komt omdat ze een goede moederkloek is.

Dit is Spoeky. Onze mensenvriend Samuël heeft haar zo genoemd omdat ze er een beetje als een spook uitziet...


Dit zijn Ludo de haan met rechts van hem Yvet, de zus van Yvon. Achter hem staat de Bruine Matang en voor hem Bruintje

De baasjes maken zich een beetje zorgen over Bruintje want ze wordt door de ander kippen gepest en aangevallen. Ze is daardoor al heel wat pluimen kwijt. Ze moet soms 's nachts buiten slapen omdat ze van de anderen niet in het hok mag. De baasjes vinden dat zielig. Als wij horen dat de anderen Bruintje aanvallen gaan we naar de draad van het hok en blaffen we heel hard tot ze ophouden. Wij beschermen Bruintje dus een beetje.

Och ja, we hebben ook nog "vijanden" (allé, Beauke vooral ) en die zijn: Sofie (zwarte Labrador), Blondie (een Golden Retriever. We kennen haar naam niet, maar onze baasje noemen haar Blondie....hihihi) en Ida de Jack Russell van de manege. Ida probeert altijd in onze poot te bijten. Fientje heeft ze al veel te grazen genomen, maar Beauke die laat zich niet doen. Ida heeft haar één keer willen bijten, maar Beauke heeft een knauw teruggegeven en heeft Ida omgeduwd en is gewoon op haar gaan staan. Ida droop letterlijk als een geslagen hond af... dat was lachen zeg!
Als Ida nu komt afgestoven naar Fien, gaat Beau er gewoon rustig tussen staan. Ida gaat dan keihard op de rem staan en druipt af.
Ida heeft een vriend, Jef. Ook een Jack. Ze zijn een koppeltje en hebben elk jaar pupjes. Die zijn zoooo schattig . Jef woont ook op de manege. Hij valt best mee, maar blaft wel hard naar ons. We weten niet zo goed of hij nu onze vriend of vijand is... .
Maar vijand nummer 1 van Beau is Tessa een jonge Akita Inu. Fien is wel haar vriend, maar Beauke.... och nee! Wanneer die twee elkaar zien is het blaffen, grommen en tanden tonen... echt niet te doen. Tessa is trouwens ook de grote vijand van Lien en Naika.
Onze baasjes vinden dat toch gek, want Tessa is een echte knuffelbeer voor hun en Fien...
Voila, dat was het voor vandaag!

Tot morgen!!!

Fien en Beau