Na twee fantastische maar tevens ook confronterende weken Afrika en een weekje bekomen, ben ik er terug.
Met Fien en Beau is alles goed. Fien is wel nog knap ziek geweest. Zo ziek zelfs, dat we met haar naar de dierenkliniek moesten. Ze had een infectie die je kan vergelijken met griep bij mensen. Geen wonder dat Fientje zo ziek was. Ze zag er ellendig uit en moest vaak rillen van de koorts. Ze had spierpijn en was zeer lusteloos. Gelukkig was ze na een week uitzieken weer helemaal de oude. Beau is niet ziek geworden en dat was een hele opluchting.
Beau is vorige dinsdag naar de dierenarts geweest voor nog een paar inentingen. Ze is nu volledig in orde. Ook haar chip is geregistreerd. Ze is in topconditie. Haar vetlaagje maakt meer en meer plaats voor stevige spieren. Al dat wandelen en rennen in de tuin doen haar duidelijk heel goed. Ze kan nu ook veel langer achter Fien aan rennen zonder moe te worden. Ze is veel energieker nu en dat bevalt haar wel.
Beau is een ongelofelijke knuffelkont. Ze doet niets liever dan dicht tegen je aan zitten of liggen in de zetel. Toen ik thuiskwam van Tanzania was ze door het dolle heen. Wel tien minuten heb ik haar moeten aaien en knuffelen en zij maar balffen, piepen en kwispelen. Fien was ook blij, maar die heeft het meestal na twee minuten klef geknuffel wel gehad :-).
Nu de lente komt piepen zijn de dames in opperste stemming. Hun nieuwe favoriete bezigheid is luieren in de zon (weliswaar nog achter glas) en in de tuin in het zonnetje lopen. Nu het 's avonds langer klaar is, kunnen we nog gaan wandelen voor het donker is. Dat vinden ze een stuk leuker en wij ook.
Kortom, alles gaat prima met de twee beagledames. We hebben het ons nog geen minuut beklaagd dat we Beauke in ons gezin hebben opgenomen.
Groetjes
Hendrikje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten